กล่าวโดยสรุป

กล่าวโดยสรุป

                บุคลิกภาพ คือ ลักษณะภายนอกและภายใน อันเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละบุคคลซึ่งมีพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อมเป็นตัวแปรสำคัญ แต่บุคลิกภาพเป็นสิ่งที่สามารถสำรวจและสังเกตได้จึงสามารถปรับปรุง ส่งเสริม และพัฒนาให้เป็นบุคลิกภาพที่ดีได้ ครูจำเป็นต้องมีบุคลิกภาพที่ดีและเหมาะสมกับการเป็นครู เพราะครูต้องเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ศิษย์ ทั้งยังต้องเป็นผู้พัฒนาศิษย์ให้มีบุคลิกภาพที่ดีและเหมาะสมตามที่สังคมปรารถนาอีกด้วย การที่ศิษย์จะออกไปสู่สังคมและดำรงชีวิตในสังคมได้อย่างมีความสุขนั้น ต้องเป้นคนที่มีบุคลิกภาพเหมาะสมด้วย อย่างไรก็ตาม สัปปุริธรรม 7 เป็นธรรมที่ครูสามารถใช้เป็นเครื่องช่วยพัฒนาทั้งในการพัฒนาบุคลิกภาพของครูและสร้างเสริมค่านิยมในวิชาชีพครูได้เป็นอย่างดี ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับครูแต่ละคนว่ามีปัญญาและมีความพากเพียรเพียงใด

                สังคมคาดหวังว่าการศึกษาจะเป็นเครื่องมือในการสร้างสรรค์สมาชิกใหม่ เป็นเครื่องมือแก้ปัญหาทางสังคม ตลอดจนเป็นเครื่องมือเยียวยาความพกพร่องในสังคมได้ ความคาดหวังดังกล่าวนั้นย่อมอาศัยปัจจัยสำคัญ คือ ตัวครู บุคคลผู้เป็นครูนั่นเอง คุณลักษณะที่ดีของผู้เป็นครูนี้ มิได้ หมายถึงเพียงรูปร่างหน้าตา หรือน้ำเสียง แต่หมายรวมถึงคุณลักษณะโดยรวมของครูทั้งร่างกาย อารมณ์ สังคม และสติปัญญาของผู้ที่เป็นครูที่บูรณาการแล้ว แสดงออกให้ผู้คนรอบข้างรับรู้หรือรู้สึกได้ ซึ่งจากแนวคิดที่หลากหลายในประเด็นนี้ ครูที่มีลักษณะดีอาจกล่าวรวมๆ ได้ว่า ต้องเป็นผู้ที่มีภูมิรู้ดี ภูมิธรรมดี และภูมิฐานดีนั่นเอง คุณลักษณะที่ดีทั้ง 3 ด้าน ดังกล่าว เป็นคุณสมบัติที่สามารถเรียนรู้ ฝึกฝน สั่งสม และถ่ายทอดได้จากครูถึงครู จากครูถึงศิษย์ จากครูถึงสื่อมวลชนรอบตัวครู ทัศนะบุคคลในกลุ่มอาชีพต่างๆ